Γεωστρατηγική
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Η γεωστρατηγική, ως υποσύνολο της γεωπολιτικής,
μελετά τους συσχετισμούς δυνάμεων σε διεθνές επίπεδο (παγκόσμιο ή
περιφερειακό) και συνδέεται με την έννοια της πολιτικής ισχύος και της
εξωτερικής πολιτικής. Συγκεκριμένα, η γεωστρατηγική αναφέρεται στην πολιτική που έχει ως αντικείμενο γεωγραφικές περιοχές που ενδιαφέρουν το συγκεκριμένο κράτος και επηρεάζουν την ασφάλειά του ή τα εθνικά του συμφέροντα. Υποστηρίζει τη στρατηγική, η οποία αποτελεί τον τρόπο της χρήσης/σύζευξης των υπαρχόντων μέσων για την επίτευξη των εθνικών/πολιτικών σκοπών (goals).[1][2][3][4][5]
Μετά από το β΄ παγκόσμιο πόλεμο, η γεωστρατηγική διακρίνεται από ορισμένους στη μοναδική Γερμανική θεώρηση του οργανικού κράτους, και στην ευρύτερη Αγγλο-σαξονική θεώρηση.
Η κριτική που υφίσταται η γεωστρατηγική, είναι ότι αποτελεί ψευδοεπιστήμη, η οποία χρησιμοποιείται από τα κυρίαρχα έθνη προκειμένου να δικαιολογήσουν ιμπεριαλιστικές ή ηγεμονικές βλέψεις, ή ότι έχει ξεπεραστεί από την τεχνολογική πρόοδο, ή ότι η ουσιαστική της εστίαση στη γεωγραφία οδηγεί σε λανθασμένα συμπεράσματα για τη διεξαγωγή εξωτερικής πολιτικής.
Μετά από το β΄ παγκόσμιο πόλεμο, η γεωστρατηγική διακρίνεται από ορισμένους στη μοναδική Γερμανική θεώρηση του οργανικού κράτους, και στην ευρύτερη Αγγλο-σαξονική θεώρηση.
Η κριτική που υφίσταται η γεωστρατηγική, είναι ότι αποτελεί ψευδοεπιστήμη, η οποία χρησιμοποιείται από τα κυρίαρχα έθνη προκειμένου να δικαιολογήσουν ιμπεριαλιστικές ή ηγεμονικές βλέψεις, ή ότι έχει ξεπεραστεί από την τεχνολογική πρόοδο, ή ότι η ουσιαστική της εστίαση στη γεωγραφία οδηγεί σε λανθασμένα συμπεράσματα για τη διεξαγωγή εξωτερικής πολιτικής.
Aναφορές
- Gaddis, John Lewis (1982). Strategies of Containment: A Critical Appraisal of Postwar American National Security policy. New York, NY: Oxford University Press. ISBN 0-19-503097-4. «The process by which ends are related to means, intentions to capabilities, objectives to resources.»
Ο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου