ΑΓΙΟΣ ΛΕΩΝΙΔΑΣ

Άγιος Λεωνίδας Επίσκοπος Αθηνών

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια-
 Ο  ΑΓΙΟΣ ΛΕΩΝΙΔΑΣ.
 ==================================================

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟ  ΑΓΙΟΥ  ΛΕΩΝΙΔΑ

------------------------------------------------------

  ΑΓΙΟΣ  ΛΕΩΝΙΔΗΣ 

--------------------------------------------------------------------------------

-

ΑΓΙΟΣ  ΛΕΩΝΙΔΑΣ -ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΑΘΗΝΩΝ

 ==========================================================

ΙΕΡΟΣ  ΝΑΟΣ  ΑΓΙΟΥ  ΛΕΩΝΙΔΑ ΣΤΗΝ  ΑΡΓΟΛΙΔΑ
--------------------------------------------------------------------------------

ΙΕΡΟΣ  ΝΑΟΣ  ΑΓΙΟΥ  ΛΕΩΝΙΔΑ ΣΤΗΝ  ΑΡΓΟΛΙΔΑ

---------------------------------------------------------------------

 ================================================

Ο Άγιος Λεωνίδας Επίσκοπος Αθηνών

Ο Άγιος Λεωνίδας Επίσκοπος Αθηνών

-Λεωνίδας υπήρξε Επίσκοπος Αθηνών και μάρτυρας της εκκλησίας, του οποίου η μνήμη τιμάται από την Εκκλησία μας στις 15 Απριλίου. Κοιμήθηκε ειρηνικά το έτος 250.

Μαρτύρησε φρικτά στους διωμούς του Δεκίου. Συνελήφθη στην Τροιζήνα τις ημέρες του Πάσχα του 250, μεταφέρθηκε στην Κόρινθο και αφού βασανίστηκε φρικτά, απαγχονίστηκε και το σώμα του διαμελήθηκε. Μαζί με αυτόν μαρτύρησε και η αγία Χάρισσα, μαζί με τις γυναίκες που την συνόδευαν. Το άγιο λείψανό του μετακομίστηκε αργότερα στην Αθήνα. Σώζεται κοντά στον ποταμό Ιλισσό υπόγεια κρύπτη που αποτελεί μέρος του «μαρτυρίου του αγίου Λεωνίδα» και ανάγεται πιθανώς στον δ' αιώνα.

Απολυτίκιο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ἦχος δ'. Ταχὺ προκατάλαβε.

Ποιμὴν ἱερώτατος, καὶ Ἱεράρχης σοφός, τῆς πόλεως γεγονός, τῶν Ἀθηνῶν τῆς κλεινῆς, Λεωνίδα μακάριε, ὅθεν ἱερατεύσας, τῷ Σωτήρι ὁσίως, ἤθλησας ὑπὲρ φύσιν, καὶ τὴν πλάνην καθεῖλες. Καὶ νῦν Πάτερ ἱκέτευε, ὑπὲρ τῶν τιμώντων σε

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Χρυσόστομος Παπαδόπουλος: Η εκκλησία των Αθηνών

Κατηγορίες: 

• Επίσκοποι Αθηνών
• Άγιοι της Ορθόδοξης Εκκλησίας

Μενού πλοήγησης

 ========================================

 

AΓΙΟΣ ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΑΘΗΝΩΝ

Το όνομα Λεωνίδας, στα μαθητικά μας χρόνια είχε ταυτισθεί με το Βασιλιά της Σπάρτης που έπεσε υπέρμαχος των Ιδεών της πατρίδας του της Σπάρτης, υπακούοντας την προσταγή της μητέρας του «Η ταν ή επί τας».
Μου έδωσαν το ίδιο όνομα , παρά τις ενστάσεις του ιερέως περί μη χριστιανικού ονόματος
Μέχρι και την περίοδο των Γυμνασιακών μου σπουδών , αγνοούσα την ύπαρξη κάποιου Αγίου με αυτό το όνομα άλλωστε και ο ιερέας που με βάπτισε το αγνοούσε, και γιόρταζα των Αγίων Πάντων. 
Είχα όμως των ελπίδα πως μεταξύ των Αγίων Πάντων όλο και κάποιος μάρτυρας θα υπήρχε με το όνομα Λεωνίδας.
Όταν αργότερα ερεύνησα το ζήτημα διαπίστωσα ότι υπήρχαν περισσότεροι του ενός. Ανακάλυψα πέντε ΄Άγίους με το όνομα, Λεωνίδας.
Στο «νέφος μαρτύρων» του συναξαριού που κοσμεί την Ορθοδοξία μας περιλαμβάνονται και οι εξής ΄Άγιοι:
1. Άγιος Λεωνίδας Επίσκοπος Αθηνών. 
2.Αγιος Μάρτυς Λεωνίδης. 
3.Αγιος Μάρτυς Λεωνίδης
4.Ο Μάρτυς Λεωνίδης καταγόμενος εκ Τροιζήνος .
5.Επίσκοπος Αθηνών.
Ο πρώτος σύμφωνα με το Αγιολόγιο υπήρξε Επίσκοπος Αθηνών και μαρτύρησε για του Χριστού την πίστη. Το Πάσχα του 250 κατά τον διωγμό του Δεκίου συνελήφθη στην Κόρινθο, βασανίσθηκε , απαγχονίστηκε και διασπάστηκαν οι σάρκες του. Τα λείψανά του ανακομίσθηκαν στην Αθήνα και στον τόπο όπου ενταφιάσθηκαν ανεγέρθη μεγαλοπρεπής βασιλική πλησίον του Ιλισού ποταμού. Η Βασιλική αυτή «το μαρτύριο» φέρεται να ανοικοδομήθηκε περί τον πέμπτο αιώνα. Λείψανα της Βασιλικής αυτής ανακαλύφθηκαν στις γενόμενες ανασκαφές. 
Η Εκκλησία μας τιμά την μνήμη του την 15ην Απριλίου. ΄Όμως οι εορτές της Μεγάλης Εβδομάδος και του Πάσχα που συνήθως συμπίπτουν επισκιάζουν την εορτή και καθιστούν τη γιορτή άγνωστη για τους πολλούς.
Ο δεύτερος με το ίδιο όνομα Άγιος φέρεται να μαρτύρησε στην Αλεξάνδρεια κατά τον Β΄ αιώνα προτρεπόμενος παρά του νεαρότατου γιου του Ωριγένη, επί Αυτοκράτορος Σεπτίμου Σεβήρου.H Eκκλησία μας τιμά την μνήμη του την 2αν Σεπτεμβρίου.
Ο τρίτος ΄Άγιος με το ίδιο όνομα φέρεται να μαρτύρησε τον Γ΄ αιώνα στην Κόρινθο. Θανατώθηκε ριφθείς στην πυρά μετά επτά συνάθλων μαρτύρων γυναικών Καλλίδος, Νίκης, Γαλήνης, Χαρίσσης ,Νουνεχίας, Βασιλίσσης και Θεοδώρας. υπό του Ανθυπάτου Τερτίου επί Αυτοκράτορος Δεκείου. Η Εκκλησία μας τιμά την μνήμη του την 16ην Απριλίου.
Ο τέταρτος ΄Άγιος χωρίς περισσότερες πληροφορίες για τη ζωή και τη δράση του τιμάται από την Εκκλησία μας την 8ην Αυγούστου.
Ο πέμπτος ΄Άγιος στους συναξαριστές αναφέρεται ως Επίσκοπος Λεωνίδας ο οποίος «εκοιμήθη εν ειρήνη».Από αυτή την αναφορά μπορούμε να συμπεράνουμε ότι ο εν λόγω μνημονευόμενος ς Επίσκοπος δεν είναι ο μάρτυς που αναφέραμε στην αρχή.
Για τον Ιερομάρτυρα ΄Άγιο Λεωνίδα γίνεται αναφορά στο τεύχος του περιοδικού του «ΕΦΗΜΕΡΙΟΣ» από τον αείμνηστο Μητροπολίτη Πατρών Νικόδημο Βαληνδρά όπου επιχειρείται το ξεκαθάρισμα της ταυτότητας και της σχέσεως του Επισκόπου Αθηνών Λεωνίδη του Μάρτυρος και του Επισκόπου Λεωνίδα που « εκοιμήθη εν ειρήνη».
Το όνομα του Αγίου Λεωνίδα Επισκόπου Αθηνών και Μάρτυρος ετιμάτο με την ίδρυση ναών πέρα από εκείνο ,κοντά στον Ιλισό. ΄Ένας παρόμοιος ναός εντοπίσθηκε στις ανασκαφές που έγιναν στο Κλαψί (Αρχαίο Κάλλιο της Ευρυτανίας), Δεσποτάτο της Αιτωλικής Συμπολιτείας.
Στις ανασκαφές αυτές βρέθηκαν λείψανα μεγαλοπρεπούς τρίκογχου παλαιοχριστιανής βασιλικής στο δάπεδο της οποίας έχουν διασωθεί αξιόλογα ψηφιδωτά και πολύτιμες επιγραφές για την τοπική εκκλησιαστική ιστορία.

Βιβλιογραφία:-Δημητρίου Φαλλή: «Ο Άγιος Λεωνίδης, ο Μάρτυς». 
Χαραλάμπους Μ. Μπούσια: «Ακολουθία του Αγίου Ενδόξου Μάρτυρος Λεωνίδου». Αθήνα 1999
Συναξάρι Μηναίων Αποστολικής Διακονίας Εκκλησίας της Ελλάδος .Απριλίου, Αυγούστου, Σεπτεμβρίου.
Περιοδικό ΕΦΗΜΕΡΙΟΣ. (Τεύχος 22-24/1955)

 

Ο ΑΓΙΟΣ ΛΕΩΝΙΔΗΣ ο Τροιζήνιος
μετά της συνοδείας αυτού Χαριέσσης,Νίκης,Γαλήνης,
Καλλίδος, Νουνεχίας, Βασιλίσσης και Θεοδώρας.
 

Τα μόνα στοιχεία που -δυστυχώς- έχουν διασωθεί για τον Άγιο και την συνοδεία του, αφορούν στην σύλληψη και το μαρτυρικό τέλος τους. Και αυτό συμβαίνει, όχι γιατί δεν έγραψε κάποιος για τον άγιο βίο τους , αλλά γιατί οι ιεροί συγγραφείς της εποχής τους συγχέουν τον Άγιο μάρτυρα Λεωνίδη τον Τροιζήνιο με τον σύγχρονο του όσιο Λεωνίδη επίσκοπο Αθηνών. Μετά από προσεκτική μελέτη όμως μπορεί κανείς να διακρίνει τους δύο Αγίους και τον διαφορετικό βίο τους.
Το μαρτύριο
Ο Άγιος Λεωνίδης ο Τροιζήνιος έζησε τον 3ον αιώνα μ.Χ., και η ιερα-ποστολική του δράση απλωνόταν σε ολόκληρη την περιοχή της Τροιζηνίας μέχρι την Πεδιάδα (σημερινή Ν. Επίδαυρο ) στα όρια της αρχαίας Επισκοπής «Δαμαλών, Φαναρίου και Πεδιάδος». Δυστυχώς οι πηγές δεν μαρτυρούν εάν ο Άγιος ήταν μοναχός ή ιερέας. Το μόνο που μαθαίνουμε είναι ότι, όταν συνελήφθη, το Μεγάλο Σάββατο του έτους 250 μ.Χ., ήταν « Έξαρχος χορού γυναικών», χωρίς να διευκρινίζεται αν ήταν χοράρχης σε κάποια χορωδία που έψαλλε στις ακολουθίες της Μεγάλης Εβδομάδος, ή αν ήταν ο πνευματικός οδηγός στην συνοδεία που τον ακολουθούσε. Αν είχαμε περισσότερα στοιχεία σχετικά, θα μπορούσαμε να υποθέσουμε ότι ο Άγιος και η συνοδεία του αποτελούσαν μία πρώιμη μορφή μοναστικής συνοδείας.
Μετά την σύλληψή τους λοιπόν, οδηγήθηκαν στον Ρωμαίο ηγεμόνα της Κορίνθου Ανθύπατο Βενούστο, ο οποίος γνωρίζοντας την δράση των Αγίων, προσπάθησε να τους πείσει να αρνηθούν τον Χριστό και να θυσιάσουν στους δώδεκα Θεούς του Ολύμπου. Οι Άγιοι αρνήθηκαν και με μία φωνή δήλωσαν με παρρησία πως είναι χριστιανοί. Τότε ο ηγεμόνας έδωσε εντολή να κρεμάσουν τον Λεωνίδη επί ξύλου και να ξεσχίσουν το σώμα του με σιδερένια νύχια μέχρι θανάτου, ελπίζοντας ότι, βλέποντας το φρικτό μαρτύριο, οι νέες που αποτελούσαν την συνοδεία του, θα δειλιάσουν και θα προσκυνήσουν τους θεούς του. Όμως έγινε το αντίθετο. Οι νέες αντί να φοβηθούν επέδειξαν θάρρος, ενδυναμώθηκαν περισσότερο και, με πρώτη την Χαριέσσα, δήλωσαν ότι θα μείνουν και αυτές πιστές στον Χριστό μέχρι θανάτου.
Βλέποντας ο ηγεμόνας ότι δεν πείστηκαν και ότι έμεναν ακλόνητες στην πίστη τους ,πρόσταξε τους δήμιους να τις δέσουν από μια πέτρα και να τις ρίξουν στην θάλασσα. Έτσι αφού επιβιβάσθηκαν στο πλοίο και απομακρύνθη-καν από την ακτή, τις έριξαν στην θάλασσα μαζί με τον νεκρό Λεωνίδη. Η εντολή εκτελέστηκε, και οι Άγιοι μάρτυρες παρέδωσαν την ψυχή τους στον Θεό και έλαβαν τον αμάραντο στέφανο του μαρτυρίου.
Η Θαυμαστή ανεύρεση των λειψάνων.
Δεκαεπτά αιώνες μετά , το 1916, ευσεβείς κάτοικοι της Νέας Επιδαύρου, της περιοχής που είχαν δράσει οι Άγιοι, καλούνταν μέσα από περίεργα γι’αυτούς όνειρα, «να βρουν κρυμμένο θησαυρό» κάτω από τα ερείπια ενός Ιερού Ναού. Μετά από πολύ σκέψη, αποφάσισαν να ερευνήσουν τον υποδειχθέντα τόπο και, αφού έσκαψαν στην περιοχή, βρήκαν μία εικόνα της Θεοτόκου. Τα όνειρα όμως δεν σταμάτησαν να τους προτρέπουν να συνεχίσουν το σκάψιμο. Έτσι, προχωρώντας την εκσκαφή βρέθηκαν ενώπιον επτά γυναικείων σκελετών και μίας πλάκας, η οποία, αφού αφαιρέθηκε, απεκάλυψε έναν ανδρικό σκελετό, αναπέμποντας ευωδία σε ολόκληρη την περιοχή. Οι κάτοικοι σεβόμενοι τα ιερά λείψανα, αν και δεν γνώριζαν τα ονόματα των Αγίων, έκτισαν προς τιμήν τους ναό και περίμεναν να μάθουν κάποια στοιχεία για τον βίο τους.
Προφανώς κάποιοι οικείοι των Αγίων ακολούθησαν αυτούς μέχρι την Κόρινθο και παρακολούθησαν την δίκη τους και το μαρτύριο τους .Όταν λοιπόν έριξαν τα σώματά τους στην θάλασσα οι δήμιοι, αυτοί θα τα περισυνέλεξαν και θα τα έθαψαν εκεί όπου οι Άγιοι είχαν εργαστεί για τον Χριστό (περιοχή Πεδιάδος)
Θαύματα των Αγίων
Όχι μόνο στον χώρο την ευρέσεως των αγίων λειψάνων, αλλά και στον νέο ναό που ανεγέρθηκε προς τιμήν τους επιτελούνταν πλήθος θαυμάτων. Εμείς εδώ χάριν συντομίας θα αναφερθούμε μόνο σε ένα, το οποίο έχει ιδιαίτερη σημασία για τρεις λόγους: α) Για να αντιληφθούμε την παρρησία που έχουν οι Άγιοι στον Θεό. β) Για να κατανοήσουμε την τιμή που πρέπει να αποδίδουμε στα άγια λείψανα και γ) επειδή αυτό το θαύμα έγινε σε δύο Αιγινήτες εμπόρους.
Δεν είχαν περάσει πολλά χρόνια από την φανέρωση των Αγίων, όταν δύο Αιγινήτες πήγαν με μικρό πλοίο, στην Ν. Επίδαυρο με σκοπό να αγοράσουν λεμόνια. Εκεί πληροφορήθηκαν για την ανεύρεση των ιερών λειψάνων και γι’αυτό πήγαν πρώτα στον Ναό, για να προσκυνήσουν. Προσκύνησαν λοιπόν και έφυγαν, αφού πρώτα πήραν «κρυφά» ένα μικρό κομμάτι των λειψάνων για φυλακτό.
Όταν λοιπόν τελείωσαν με την αγορά των λεμονιών και μπήκαν στο πλοίο τους για να αναχωρήσουν , στάθηκε αδύνατο να το θέσουν σε κίνηση, παρόλες τις δικές τους προσπάθειες και όσων έτυχαν να βρίσκονται εκεί. Τότε ο ένας από τους εμπόρους απελπισμένος φώναξε : « Άγιε μου Λεωνίδη , εμείς σε προσκυνήσαμε με τόση ευλάβεια και πήραμε ένα κομμάτι από τα λείψανά σου για φυλακτό, κάνε λοιπόν το θαύμα σου να φύγουμε». Όταν το άκουσαν αυτό οι παρευρισκόμενοι Επιδαύριοι, του είπαν ότι ο λόγος της ακινητοποιήσεως του πλοίου ήταν η επιθυμία του Αγίου να του επιστραφεί το τεμάχιο του λειψάνου το οποίο είχαν πάρει.
Έντρομοι τότε οι δύο έμποροι έσπευσαν να επιστρέψουν το ιερό λείψανο, και αμέσως χωρίς καμμία δυσκολία μπόρεσαν και έφυγαν.
                                        
H μνήμη του Αγίου Λεωνίδη και της συνοδείας του τιμάται την 16 Απριλίου. 
 

---

 

==========================================

Ο εορτασμός του Αγίου Λεωνίδη στην Αργολίδα

Αργολίδα, του Ευαγγέλου Μπουγιώτη

16 Απριλίου 2010, 13:10

2983 αναγνώσεις

 υ Αγίου Λεωνίδη και της συνοδείας αυτού στη Νέα Επίδαυρο όπου βρίσκεται και ο ομώνυμος Ιερός Ναός. Του Μέγα Αρχιερατικού Εσπερινού χοροστάτησε ο Επίσκοπος Επιδαύρου Καλλίνικος. Πλήθος κόσμους συνόδευσε την μεταφορά των ιερών λειψάνων από τον Ιερό Ναό Ευαγγελιστρίας Επιδαύρου όπου φυλάσσονται μέσα σε λάρνακα στον Ναό του Αγίου Λεωνίδη. Ανάμεσα στους πιστούς και ο βουλευτής Αργολίδας με τη ΝΔ κ.Γ.Αδριανός.

Περί του Μάρτυρα Λεωνίδη και της Συνοδείας Αυτού.
(Χαρίσσης , Νίκης, Γαληνής, Καλλίδος, Νουνεχίας, Βασιλίσσης, Θεοδώρας).

Άγιος Λεωνίδης

Μεταξύ της πόλης της Νέας Επιδαύρου και του Αγίου Μάρτυρος Λεωνίδη και της συνοδείας Αυτού, αποτελούμενης από επτά γυναίκες, υπάρχει ιερός και άγιος δεσμός. Πότε άρχισε αυτή η αγία σχέση δεν γνωρίζουμε ακριβώς. Όμως, κάποια στοιχεία που υπάρχουν μαρτυρούν την ιερή αυτή σχέση.

Το 1833 ο τότε εφημέριος της κοινότητας ιερεύς Νικόλαος Νάτσουλης, έκτισε ναό προς τιμήν και δόξα του Αγίου Λεωνίδη. Ο Άγιος Λεωνίδης αποκαλείται, στο απολυτίκιο του «Μέγας πρόμαχος Επιδαύρου». 

Το 1916 μετά από συνεχή Σχετικά με την ανακάλυψη των οστών του Αγίου Λεωνίδη του επωνομαζόμενου Τροιζήνιου, μας αναφέρουν ότι:

• Μια μαυροφορούσα εμφανίστηκε στον ύπνο ενός Επιδαύριου και του είπε «πήγαινε να σκάψεις εκεί και θα βρεις θησαυρό». Πήγε και βρήκε μια εικόνα της Παναγίας.Εκεί χτίστηκε ναός, αυτός που βρίσκεται πλάϊ στο δρόμο Επιδαύρου – Δρυόπης, κάτω από τη Νέα Επίδαυρο.

• Λίγο καιρό αργότερα η ίδια μαυροφορούσα του είπε να πάει να σκάψει αλλού και θα βρει μεγαλύτερο θησαυρό. Πήγε και βρήκε μια πώρινη λάρνακα με οστά που ευωδίαζαν τα οποία απεδόθησαν στον Αγιο . Η λάρνακα με τα οστά του φυλάσσεται σε ναό της Νέας Επιδαύρου, και μόνο στη γιορτή του μεταφέρεται στο ναό του για προσκύνημα. Λεωνίδη τον Τροιζήνιο. Από τότε ο ναός αφιερώθηκε στον Αγιο Λεωνίδη

• Τμήματα από τα οστά του έχουν τοποθετηθεί στο ναό του Αγίου στην Τροιζήνα, και στον Μητροπολιτικό ναό του Αγίου Γεωργίου Πόρου

Όνειρα

Ευσεβείς κάτοικοι της Επιδαύρου, καλούντο να «εύρουν κρυμμένον θησαυρόν» κάτω από τα θεμέλια των ερειπίων του ιερού ναού της Υπεραγίας Θεοτόκου. Όταν, επί τέλους έσκαψαν στο σημείο που είχε υποδειχτεί, κατ΄ αρχήν βρήκαν ιερή εικόνα της Παναγίας και κατόπιν σε βάθος 70 εκατοστών, αποκαλύφτηκαν επτά σκελετοί που όπως αποδείχτηκε ανήκαν σε γυναίκες. Συγχρόνως, παρουσιάστηκε και πέτρινη πλάκα η οποία αφού μετακινήθηκε αποκάλυψε ανδρικό σκελετό ο οποίος μαρτυρούσε ότι ο άνθρωπος αυτός είχε υποστεί στραγγαλισμό ενώ ευωδία αναδυόταν εκ του τάφου. 

Το Μαρτύριο του Αγίου και των επτά συνοδών του

Ο Άγιος Λεωνίδης και η συνοδεία του αποτελούμενη από επτά γυναίκες, συνελήφθησαν το Μέγα Σάββατον του έτους 250 μ.Χ. και οδηγήθηκαν στην Κόρινθο, ενώπιον του ηγεμόνα Ανθυπάτου Βενούστου, ο οποίος τους ζήτησε να αρνηθούν την πίστη τους και να γλυτώσουν την ζωή τους.

 Ο Άγιος και οι περί Αυτόν γυναίκες ασάλευτοι στην αγάπη τους για τον Θεό και τον Χριστιανισμό, δεν δέχτηκαν να αλλαξοπιστήσουν. Καταδικάστηκαν σε θάνατο. Τον Άγιο Λεωνίδη τον κρέμασαν και τον « ξέσκισαν».

 Μετά, το άγιο σκήνωμά του μαζί με τις επτά γυναίκες οδηγήθηκε στην θάλασσα. Καθ΄οδόν οι γυναίκες έψαλλαν και δόξαζαν τον Θεό. «Έν μίλιον έδραμον, Κύριε, στράτευμα με εδίωξε, Κύριε, και ούκ ηρνησάμην σε, Κύριε, σώσον μου το πνεύμα». 

Με πλοιάριο διάνυσαν περίπου τέσσερα μίλια μακριά από τις ακτές. Εκεί αφού τις έδεσαν με πέτρες, τις έριξαν στο βυθό, μία ημέρα πρίν από το Άγιον Πάσχα. χριστιανοί της Επιδαύρου, που παρακολουθούσαν από απόσταση τις δραματικές στιγμές του Αγίου και των επτά Αγίων γυναικών, περισυνέλλεξαν τα νεκρά σώματα και τα ενταφίασαν.

Μια διευκρίνιση
Μέχρι πρότινος πολλοί πίστευαν ότι ο Άγιος Λεωνίδης ήταν επίσκοπος Αθηνών. Μετά από σοβαρές έρευνες του Σεβασμιώτατου Μητροπολίτη Αργολίδας κυρού Χρυσοστόμου Β΄ αποδείχτηκε ότι ο Άγιος Λεωνίδης της Επιδαύρου δεν υπήρξε ποτέ επίσκοπος. 

Υπάρχουν δύο Άγιοι με το ίδιο όνομα.

 Ο Άγιος Λεωνίδης, επίσκοπος Αθηνών και ο απλός Μάρτυρας Λεωνίδης και οι περί αυτόν επτά γυναίκες, ο οποίος καταγόταν από την περιοχή της τροιζήνας. 

Εκεί, στην Ν. Επίδαυρο, φυλάσσονται ευλαβικά τα ιερά λείψανα τους, σύμβολα αγώνα και θυσίας στο όνομα του Θεού και της Χριστιανοσύνης. 

Η Εκκλησία μας τιμά την μνήμη τους στις 16 Απριλίου.

Φωτογραφικό Υλικό

==================================================================

Βίος Αγίου

Ημερομηνία εορτής:	15/04/2015
Τύπος εορτής:	Σταθερή. Εορτάζει στις 15 Απριλίου εκάστου έτους.
Άγιοι που εορτάζουν: Αγιος Λεωνιδης Επισκοπος Αθηνων (; - 250)

Μέγεθος γραμματοσειράς κειμένου:

Σκότος συνέσχε τὰς Ἀθήνας ἀθρόον, Δύναντος αὐταῖς ἡλίου Λεωνίδου.

Βιογραφία Στους Συναξαριστές αναφέρεται ότι ο Άγιος Λεωνίδης, Επίσκοπος Αθηνών, κοιμήθηκε με ειρήνη το έτος 250 μ.Χ. Σε κάποιους από τους Κώδικες αναφέρεται ως Μάρτυς, γεγονός όμως που δεν αποδεικνύεται.

Ἀπολυτίκιον  (Κατέβασμα) Ἦχος δ'. Ταχὺ προκατάλαβε. Ποιμὴν ἱερώτατος, καὶ Ἱεράρχης σοφός, τῆς πόλεως γεγονός, τῶν Ἀθηνῶν τῆς κλεινῆς, Λεωνίδα μακάριε, ὅθεν ἱερατεύσας, τῷ Σωτήρι ὁσίως, ἤθλησας ὑπὲρ φύσιν, καὶ τὴν πλάνην καθεῖλες. Καὶ νῦν Πάτερ ἱκέτευε, ὑπὲρ τῶν τιμώντων σε.

Οπτικοακουστικό Υλικό

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------

==================================================================

 Η ΑΘΗΝΑ ΣΤΗΝ ΕΞΕΛΙΚΤΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΤΗΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ

Η ΑΘΗΝΑ ΤΟΥ ΑΛΛΟΤΕ

 Η ΑΘΗΝΑ ΤΟΥ ΑΛΛΟΤΕ

Θερμές ευχαριστίες στον Κώστα Μ.
 που εντόπισε τις φωτογραφίες στο sch.gr - και μου τις έστειλε...
<<ΑΝΑΠΑΡΑΓΩΓΗ>> 

1.ΚΥΨΕΛΗ - 1955

Μια όμορφη φωτογραφία από την Πλατεία Κυψέλης του 1955. 



2.Η Πλατεία Κάνιγγος, το 1954, πριν από τη διχοτόμησή της. Στη φωτογραφία βλέπουμε την οδό Κάνιγγος 15-17. Το κτήριο στη διασταύρωση των οδών Κάνιγγος 19 και Χαλκοκονδύλη 1 καταστράφηκε στα Δεκεμβριανά του 1944. Πιθανόν και το κτήριο από την απέναντι γωνιά να γκρεμίστηκε το ίδιο διάστημα. 




=========================================================================3.Χιονισμένη Κυψέλη. `Ενα από τα πρώτα ιταλικά τρόλει της Αθήνας
-παρελήφθηκαν το 1953- της γραμμής 2, Κυψέλη -Παγκράτι

4.ΠΛΑΤΕΙΑ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ- 1942=
=============================================================================

5.Το Χίλτον στη φάση ανέγερσης

 ==========================================================================

 

6.Ἡ παιδική κολυμβητική δεξαμενή (πισίνα) παραπλεύρως τοῦ Ἁγίου Παντελεήμονος ἐπί τῆς ὁδοῦ Ἀχαρνῶν, το 1939

==============================================================================

7.Ακαδημία Αθηνών, 1940.
==========================================================================



8. Πατησίων 51 & Αβέρωφ

==================================================================

9. Ο Ναός του Ολυμπίου Διός

==============================================================================

10.ΠΛΑΤΕΙΑ ΚΟΤΖΙΑ 1952

=================================================================================

11.ΚΥΨΕΛΗ ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΤΟΥ 50
===================================================================================

12.Πολιτικές αφίσες του ΚΚΕ στο βάθρο του Ξυλοθραύστη, το άγαλμα του οποίου ήταν τοποθετημένο τότε πίσω από τη Ρωσική Εκκλησία στη λεωφόρο Αμαλίας.

13.Τραβηγμένη στη γωνία Σταδίου - Βουκουρεστίου στις αρχές της δεκαετίας του '30

14.Η ΠΑΛΑΙΑ ΒΟΥΛΗ ΤΟ 1907.

15. Πλατεία Ομονοίας

16. ΚΥΨΕΛΗ.

17 &18. ΦΩΚΙΩΝΟΣ ΝΕΓΡΗ 1964 

19. ΠΛΑΤΕΙΑ ΚΥΨΕΛΗΣ 1964

20. ΟΤΑΝ ΕΦΤΙΑΧΝΑΝ ΤΟΝ ΑΓΝ.ΣΤΡΑΤΙΩΤΗ

21. ΟΔΟΣ ΕΡΜΟΥ

22. ΑΙΟΛΟΥ

25. Πλατεια Εξαρχείων

26. Πλατεια Κολοκοτρώνη

27. ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ

28. ΗΣΑΠ ΜΟΝΑΣΤΗΡΑΚΙ





29-30. Ομόνοια περί τα 1870

31. ΣΤΑΔΙΟΥ


32. Πανεπιστημίου 

33. ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ

33. ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΚΑΙ ΑΙΟΛΟΥ

35. Πανεπιστημίου, τέλη δεκαετίας '50.



36.Πλατεία Κλαυθμώνος

38. ΟΜΟΝΟΙΑ



39. Πλατεία Αμερικής, 1949.

40. Σταθμός τραίνου Αμαρουσίου, 1958. Εγκαινιάστηκε τον Σεπτέμβριο του 1957.

41. Σταθμός τραίνου Άνω Πατησίων, 1956. Εγκαινιάτηκε  12/2/56 μαζί με τους σταθμούς "Κάτω Πατήσια" & "Αγ. Νικόλαος".

Η Λεωφ. Συγγρού στα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια. Η Ακρόπολη και ο Λυκαβητός δεσπόζουν ενώ ο περιβάλλον χώρος θυμίζει περισσότερο χωριό παρά πόλη.



42. Καλλιθέα 

43. Πλάκα

44. Η Ερμού από τη πλατεία Συντάγματος.

46.Η Καπνικαρέα στην Ερμού τον Δεκέμβριο του 1944



47. Άποψη της πλατείας Συντάγματος τον Δεκέμβριο του 1944. Δεξιά φαίνεται το κτίριο που στεγάζει σήμερα το κατάστημα "Public" (κάτω) και είναι το μοναδικό διασωθέν από τα εικονιζόμενα. 




48. Το Acropole Palace επί της Πατησίων, το 1930.


49.Το Πολυτεχνείο το 1890. Στο μέσον το κεντρικό κτίριο "Αβέρωφ" 



50. Η Πατησίων από την πλατεία Αιγύπτου, στη συμβολή με την Λεωφ. Αλεξάνδρας, κατά τη περίοδο της κατοχής.

51. Οδός Αιόλου, Ιούνιος 1892. Μια εικόνα από τη καθημερινότητα της Αθήνας στα τέλη του 19ου αιώνα.

55. H γνώριμη κοσμοπολίτικη όψη της Πλατείας Ομονοίας της δεκαετίας του '60, εδώ σε τρεις εντυπωσιακές νυχτερινές λήψεις.

56. Ο κινηματογράφος ΤΙΤΑΝΙΑ και το REX στη Πανεπιστημίου τη δεκαετία του '50. Στη θέση του ΤΙΤΑΝΙΑ στέκει από τη δεκαετία του '70 το ομώνυμο ξενοδοχείο. 



57. Η εικόνα από τη πλατεία Ομονοίας δείχνει τις εργασίες για τη κατασκευή του σταθμού του ηλεκτρικού σιδηρόδρομου, κατά τα τέλη της δεκαετίας του 1920.

58. Όταν το Μαρούσι ήταν παραθεριστικός προορισμός. Καταχώρηση της 27ης Μαΐου 1939. 

59. Πρωινό στην Ομόνοια.

60. Η πλατεία Συντάγματος στα τέλη της δεκαετίας του '70. Στη πάνω φωτογραφία, εικόνα από το 1977. Κάτω, απολαμβάνοντας καφέ μια ηλιόλουστη μέρα του Νοεμβρίου το 1979.

61. Οδός Σταδίου 1935.



62. Κόσμος περιμένει στη στάση επί της Πλατείας Κοτζιά, μια χιονισμένη μέρα στη δεκαετία του '60

63. Άλλη μια εικόνα με κόσμο έξω από το ξενοδοχείο King George, αυτή τη φορά με το φακό στραμμένο προς τη Λεωφ. Αμαλίας και τη Βουλή. 



64. Πλατεία Συντάγματος. Στο βάθος δεξιά διακρίνεται το Μέγαρο Κορομηλά (στη θέση του σήμερα βρίσκεται του ΥΠ.ΟΙΚ.). Περίπου στο κέντρο της φωτογραφίας, είναι η οδός Μητροπόλεως.


======================================================================

66. Εργασίες για την επέκταση της γραμμής από Θησείο προς Μοναστηράκι-Ομόνοια λίγο πριν το 1895. Έως τότε λειτουργούσε, από το 1869, η γραμμή Πειραιάς-Θησείο. 

67. Οδηγός ταξί μετά του οχήματός του στη πλατεία Κλαυθμώνος, το 1959. 

68. Αμπελόκηποι, στη συμβολή των λεωφόρων Κηφισίας & Αλεξάνδρας στη δεκαετία του '50.

69. Η Ακαδημία Αθηνών περίπου το 1900.

70. Το εργοστάσιο του ΦΙΞ επί της Λ. Συγγρού, τέλη δεκαετίας '70 ή αρχές δεκαετίας '80. Έργο του αρχιτέκτονα Τ. Ζενέτου.

71. Η πλατεία Συντάγματος λίγο μετά την απελευθέρωση, το 1944. Έντονη η παρουσία του ΚΚΕ.


72. Πλατεία Συντάγματος, Ιούλιος 1980

73. Σύνταγμα & η Βουλή το 1946.

74. Μια εικόνα, χίλιες λέξεις. Το μικρό κοριτσάκι, κοιτάει τα καινούργια του παπούτσια, σε μια εποχή που ακόμα και αυτά ήταν πολυτέλεια. Φωτογραφία της Βούλας Παπαϊωάννου, γύρω στο 1945.

75. Ο σταθμός του τραίνου στα Κάτω Πατήσια το 1956.

76. Πανεπιστημίου & Σανταρόζα 1956.

77. Η πολύβουη Πανεπιστημίου, τη δεκαετία του '50. Οι φωτεινές επιγραφές έχουν ανάψει ενώ το REX επιβάλλει τη παρουσία του.



78. Κόσμος πάει και έρχεται  στην αγορά της οδού Αθηνάς. Μάιος 1946.

79. Κουβεντούλα στο Zonar's το 1967.

80-81. Δύο πολύ όμορφες εικόνες από τη Χριστουγεννιάτικη Αθήνα του 1960 (Σταδίου, Δεκέμβριος 1960). 

82. Η Πατησίων περίπου το 1928.

83. Όργιο κακογουστιάς. Αύγουστος 1969-
--------------------------------------------------------------
ΤΕΡΑΤΩΔΕΙΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΓΙΑ  ΝΑ ΜΗ  ΞΕΧΝΑΜΕ
ΠΟΣΟ  ΚΟΣΤΙΖΕΙ   Ο  ΘΑΝΑΤΟΣ   ΤΗΣ  ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ 
<< ΓΝΩΜΗ  ΤΗΣ  ΙΣΤΟΣΕΛΙΑΣ  ΜΑΣ >>
------------------------------------------------------------------- 

 

84. Πατησίων 1973. Tρόλεϊ-οδοφράγματα.
========================================================================

85. Ευριπίδου & Πραξιτέλους, 1905.
==========================================================================

===================================================================================
==

87. Σταδίου, Δεκέμβριος 1944
=========================================================================

88. Η πλατεία Εξαρχείων, το 1965, πριν τη διαμόρφωσή της.
===============================================================================

 

89. Η οδός της  3ης Σεπτεμβρίου,  το 1903.

=============================================================================

Δείτε φωτογραφίες απ’ όλη την Ελλάδα, που μπορέσαμε να συλλέξουμε και να σας παρουσιάσουμε

 

Τίρυνθα, 1903-

=================================================================================================

Το κάστρο Λάρισα του Άργους, 1903-

===================================================================================

Το λιμάνι του Ναυπλίου, 1903-

================================================================================

Ο Fred Boissonnas φωτογραφίζει την Ακρόπολη, 1907-

=======================================================================================

Πειραιάς 1907-

============================================================================

Έδεσσα, 1908-

======================================================================================

Εσωτερική άποψη της Ροτόντας λίγο πριν από την 

απελευθέρωση, Θεσσαλονίκη 

1900 – 1917-

=================================================================================

Μετέωρα, ανάβαση του Fred Boissonnas με το καλάθι, 1908-

==================================================================================

Μετέωρα, το μαγκάνι, 1908-

===========================================================================

Ο Παρθενώνας μετά τη βροχή, 1908-

===================================================================================

Παρθενώνας, 1908-

================================================================================

Πειραιάς 1908-

==============================================================================================================================